"ΚΙ ΑΝ ΔΕ ΘΕΛΕΙ ΓΙΑΤΙ ΔΕ ΦΕΥΓΕΙ;" Μέσα από τα μάτια ενός θύματος: Πώς ένας ελεύθερος άνθρωπος καταλήγει να πωλείται σα δούλος.

Τη λένε Χόουπ και είναι από ένα μικρό χωριό της Νιγηρίας.Tο όνομα της σημαίνει Ελπίδα. Η ελπίδα όμως διαψεύδεται πολύ νωρίς στη ζωή της, όταν πέφτει θύμα κακοποίησης από το θείο της στα 5 της. Οι δυο γονείς της έχουν πεθάνει από AIDS και ο θείος της προσφέρεται να τη φιλοξενήσει σπίτι του. Ο εφιάλτης κρατάει μέχρι τα πρώτα χρόνια της εφηβείας της. Η Χόουπ δε μίλησε ποτέ γι’ αυτό σε κανέναν. Στα 12 της προσπαθεί να αποκαλύψει τα όσα της συνέβησαν στη δασκάλα της στο δημοτικό, η οποία όμως είναι δυστυχώς φίλη του θείου της. Εκείνη της λέει ότι θα έπρεπε να ντρέπεται για τα ψέματα που είπε για το "μόνο άνθρωπο που της στάθηκε σαν πατέρας".

ΔΑΣΚΑΛΑ:  ΕΙΣΑΙ ΨΕΥΤΡΑ, ΝΤΡΟΠΗ ΣΟΥ

 Στα 16 της, μία φίλη της Χόουπ της εκμυστηρεύεται το δικό της ιστορικό σεξουαλικής κακοποίησης και έτσι η Χόουπ μοιράζεται και τη δική της ιστορία. Η φίλη της αρχίζει να κλαίει και να λέει:  "Γιατί συνέβη αυτό σε μας; Τι κάναμε λάθος; " Έτσι, ξεκινάνε να πειραματίζονται με τον αυτό-τραυματισμό. 

ΦΙΛΗ: ΤΙ ΚΑΝΑΜΕ ΛΑΘΟΣ;

 Στα 17 της γνωρίζει τον ΑΚΙΝ, έναν 24χρονο συμπατριώτη της. Της λέει ότι το όνομα του σημαίνει γενναίος, ήρωας και ότι θέλει να την πάρει από το σπίτι του θείου της και να την παντρευτεί. Δε θα χρειαζόταν πια να υπομένει τις βρισιές και τις φωνές του θείου αλλά και τα βίαια ξεσπάσματα του που γινόταν όλο και πιο συχνά τελευταία. Ο Ακίν έχει μια ξαδέλφη στη Γαλλία, την Πρόμις που έχει κομμωτήριο εκεί. Ο Ακίν θα κανονίσει όλα τα χαρτιά της Χόουπ για να πάει να τη βρει και η Χoουπ θα μείνει εκεί για καναδυό μήνες σαν εκπαιδευόμενη της Λαβ. Μόλις ο Ακίν μαζέψει χρήματα για το δικό του εισιτήριο, θα πάει κι εκείνος εκεί για να τη βρει. Το σχέδιο είναι να βρουν δουλειά, να παντρευτούν και να ζήσουν στη Γαλλία!

 Πόσο όμορφο όνειρο. Επιτέλους η Χόουπ βρίσκει έναν άνθρωπο να τη νοιάζεται και να την αγαπάει. Ίσως η ζωή με αυτόν τον τρόπο να της ξεπληρώνει όλες τις άσχημες συνθήκες στις οποίες την είχε εκθέσει μέχρι τώρα. Ποιος θα το περίμενε... Όμως πρώτα πρέπει να περάσει από το σπίτι του αδελφού του Ακιν, του Τζόζεφ, στην Τουρκία για να πετάξει από εκεί. Ο αδερφός του έχει καλή δουλειά και θα της πληρώσει το αεροπορικό εισιτήριο.

 ΑΚΙΝ: ΕΛΑ ΜΑΖΙ ΜΟΥ, Σ'ΑΓΑΠΩ

 Ένα βράδυ ο Ακίν της λέει ότι κανόνισε τα πάντα για τα χαρτιά της για το επόμενο χάραμα αλλά το ταξίδι θα είναι δύσκολο. Θα πρέπει να φανεί δυνατή αλλά όλες οι δυσκολίες θα αξίζουν γιατί εκείνος σε 2 μήνες θα την βρει εκεί και όλα τα παλιά θα είναι σαν ξεχασμένος εφιάλτης... Η Χόουπ συμφωνεί, άλλωστε μέχρι τώρα έχει ήδη περάσει πολλά... Τουλάχιστον αυτή η φορά θα είναι η τελευταία. Στις 5 το πρωί τη συναντάει στο σημείο που είχαν συμφωνήσει ο γνωστός του Ακίν, ο Πρινς, που ήταν διακινητής. "Είσαι τυχερή, θα σε βοηθήσω, της λέει. Υπάρχουν πολλοί επικίνδυνοι τύποι που κάνουν αυτό που κάνω και τα κορίτσια κακοπερνάνε πολύ άσχημα στα χέρια τους. Εγώ θέλω μόνο σεξ. Και μετά σε βάζω στη βάρκα."

 ΠΡΙΝΣ: ΘΑ ΣΕ ΒΟΗΘΗΣΩ, ΘΕΛΩ ΣΕΞ

 Η Χόουπ καταλήγει στην Τουρκία στη Σμύρνη. Φτάνει στη μέση της νύχτας και εκεί την περιμένει ο Τζόζεφ. Επιτέλους η ταλαιπωρία της θα τελειώσει... Ο Τζόζεφ τη βάζει στο αμάξι του και τη ρωτάει αν πεινάει. «Ναι», του λέει. «Σε ευχαριστώ πολύ». Σε λίγη ώρα φτάνουν σε ένα σπίτι, στη μέση του πουθενά, στα χωράφια. Κατεβαίνει από το αυτοκίνητο και μπαίνει μέσα. Το σπίτι έξω έχει φρουρό. «Τόσο πλούσιος είναι ο αδερφός του Ακίν;» αναρωτιέται η Χόουπ. Το σπίτι είναι άδειο την ώρα που φτάνουν και ο Τζόσεφ της λέει «κοιμήσου και αύριο πρωί θα τα πούμε».  Η Χόουπ παραξενεύεται από όλα αυτά αλλά είναι τόσο εξαντλημένη που δεν ασχολείται παραπάνω. Πεινάει αλλά δεν τολμάει να ζητήσει να φάει και την παίρνει ο ύπνος.

 ΤΖΟΖΕΦ: ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΕΝΤΑΞΕΙ, ΠΗΓΑΙΝΕ ΓΙΑ ΥΠΝΟ.

 Τα χαράματα μπαίνουν στο σπίτι 3 άντρες με 3 κοπέλες. Οι κοπέλες είναι σχεδόν ημίγυμνες και περπατάνε αργά σαν να είναι υπό την επήρεια αλκοόλ ή ναρκωτικών. Μόλις τη βλέπουν της λένε:

«ΚΟΙΤΑ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ ΟΤΙ ΣΟΥ ΛΕΝΕ. ΟΣΟ ΠΙΟ ΓΡΗΓΟΡΑ ΤΟ ΠΑΡΕΙΣ ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΣΟ ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΓΙΑ ΟΛΕΣ ΜΑΣ. ΔΕ ΘΕΛΟΥΜΕ ΑΛΛΕΣ ΦΑΣΑΡΙΕΣ. ΕΧΟΥΝ ΚΑΙ ΟΠΛΑ ΝΑ ΞΕΡΕΙΣ.»

 Πριν προλάβουν να τελειώσουν την πρόταση τους, οι 3 άντρες που έφεραν τις κοπέλες μπαίνουν στο δωμάτιο, την αρπάζουν και την κατεβάζουν στο υπόγειο. Αρχίζουν να τη χτυπάνε και να τη βιάζουν. Όλη της το σώμα πονάει, λιποθυμά και όταν συνέρχεται ακόμα την βιάζουν. Δεν έχει ιδέα πόσο κράτησε αυτή η κόλαση. Κάποια στιγμή της λένε: "Θα έρθουν για σένα άντρες το βράδυ. Κανόνισε". 

 ΑΝΤΡΕΣ: ΤΟ ΒΡΑΔΥ ΘΑ ΕΡΘΟΥΝ ΑΝΤΡΕΣ ΓΙΑ ΣΕΝΑ. ΚΑΝΟΝΙΣΕ.

Η Χόουπ ζει αυτόν τον εφιάλτη για περίπου ένα μήνα. Η βία, ο εκφοβισμός, οι απειλές είναι η καθημερινότητά της. Μετά τις πρώτες 2 εβδομάδες, οι διακινητές της είναι σίγουροι πια ότι την έχουν "σπάσει", ότι έχει δεχθεί τόση τρομοκρατία που δεν θα μιλήσει ποτέ για αυτά που ζει. Άλλωστε, γνωρίζουν από πού είναι, την τοποθεσία του σπιτιού της και την εκβιάζουν ότι αν τολμήσει να μιλήσει, θα κάνουν τα ίδια και στην μικρή της αδερφή. 

Έτσι, την επόμενη μέρα, τη μεταφέρουν σε έναν οίκο ανοχής. Κανείς από τους πελάτες της δεν μπορεί να φανταστεί ότι πίσω από το χαμόγελο της υπάρχει όλος αυτός ο τρόμος. Ότι πίσω από την ελκυστική της εμφάνιση κρύβεται τόση βία και τόσες απειλές. Ότι μπορεί να μη φαίνονται τα δεσμά στα χέρια της αλλά είναι απόλυτα αιχμάλωτη σε έναν εφιάλτη χωρίς τέλος.  

Οι διακινητές της όμως δεν υπολόγισαν  το σθένος της Χόουπ και έτσι, όταν μια νύχτα αυτή ανακαλύπτει ότι ξέχασαν το παράθυρο της τουαλέτας ανοιχτό, δραπετεύει. Τρέχει, τρέχει χωρίς σκέψη και χωρίς σταματημό...Φτάνει μέσα στη νύχτα σε μια πλατεία. Μόνη, ημίγυμνη, και τόσο φοβισμένη. Αλλά τουλάχιστον έχει ξεφύγει. Μόλις συνειδητοποιεί ότι δε χρειάζεται ποτέ πια να ξαναζήσει αυτόν τον εφιάλτη, σοκάρεται βαθιά και την πιάνουν τα κλάματα. Τι να κάνει όμως, που να πάει; 

«Τι συμβαίνει γλυκιά μου, γιατί κλαις;» άκουσε την απαλή φωνή μιας μεγαλύτερης γυναίκας. Φαινόταν γύρω στα 50, λεγόταν Φέιθ και ήταν κι αυτή από την Νιγηρία, μια συμπατριώτισσά της από το πουθενά! «Δεν έχω λεφτά, δεν ξέρω τι να κάνω…» Της εκμυστηρεύεται την ιστορία της. Η Φέιθ απαντά: «Καλό μου κορίτσι...Θα πληρώσω εγώ άνθρωπο να σε πάει στην Ελλάδα και με ξεπληρώνεις όταν φτάσεις. Πάρε και αυτό το κινητό να μιλάμε.»

 ΦΕΙΘ: ΜΗΝ ΚΛΑΙΣ. ΘΑ ΣΕ ΒΟΗΘΗΣΩ. 

Πράγματι, το επόμενο πρωί η Χόουπ παίρνει το λεωφορείο μαζί με τη Φέιθ και φτάνουν στο σημείο που περνάνε οι βάρκες στη Λέσβο όπου και επιβιβάζεται. Κάποια στιγμή φτάνει και μαζί με εκατοντάδες άλλους άντρες, γυναίκες, παιδιά οδηγείται σε έναν προσφυγικό καταυλισμό, τη Μόρια. Οι μέρες περνάνε και η Χόουπ αρχίζει και πάλι να αναπνέει... 

Ένα πρωί χτυπάει το τηλέφωνο και η Χόουπ το σηκώνει με προσμονή ελπίζοντας ότι είναι η Φέιθ. «Πού είσαι; Σε έψαχνα τόσο καιρό. Ο Τζόσεφ είναι μαζί σου;» Είναι ο Ακίν, ακούγεται ανήσυχος. Η Χόουπ ξεσπάει σε κλάματα: «Πώς μπόρεσες να μου το κάνεις αυτό; Νόμιζα ότι με αγαπάς…!» Ο Τζόσεφ όμως ορκίζεται ότι δεν ξέρει τίποτα. Λυπάται πολύ και θα κάνει ο,τι περνάει από το χέρι του για να επανορθώσει για όσα της συνέβησαν. Όμως τουλάχιστον, η Χόουπ ήταν πλέον στην Ελλάδα, τα είχε καταφέρει κι εκείνος θα ερχόταν να την βρει! Είχε κρατήσει την υπόσχεσή του και είχε συγκεντρώσει τα χρήματα για το εισιτήριο. Η Πρόμις ακόμα τους περίμενε στην Γαλλία... 

ΑΚΙΝ: ΘΑ ΕΠΑΝΟΡΘΩΣΩ ΜΩΡΟ ΜΟΥ. ΣΤΟ ΥΠΟΣΧΟΜΑΙ. 

Ο Ακίν φτάνει την επόμενη εβδομάδα. Μαζί του φέρνει και άλλες 2 κοπέλες που είναι μικρότερες από τη Χόουπ. «Είναι αδελφές του φίλου μου, μου ζήτησε να τις βοηθήσω». Οι πρώτες μέρες κυλάνε ήσυχα, αλλά σύντομα ο Ακίν δείχνει απόμακρος και εκνευρισμένος και η Χόουπ τον ρωτάει τι έχει. «Μου έχουν τελειώσει τα λεφτά, πώς θα σε πάω στην Γαλλία; Θέλω να κρατήσω την υπόσχεσή μου και να σε παντρευτώ. Αλλά εσύ δεν με βοηθάς καθόλου.» Της ζητάει να πάει να χορεύει σε ένα μπαρ δίπλα σε κάτι χωράφια στον προσφυγικό καταυλισμό.

 ΑΚΙΝ: ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ ΧΟΡΟΣ ΜΩΡΟ ΜΟΥ. ΚΑΝΤΟ ΓΙΑ ΕΜΑΣ. 

Η Χόουπ δεν αντέχει να τον χάσει και συμφωνεί. Αλλά ένα βράδυ λίγες μέρες μετά, της φέρνουν 2 άντρες σε ένα μικρό δωμάτιο στο πίσω μέρος του μπαρ. Τους ξέρει, ήταν κι αυτοί απ’ τον καταυλισμό. Αναγνωρίζει τη ματιά τους, καταλαβαίνει τι θέλουν. «Ξεντύσου» λέει ο Ακίν ψυχρά, «θα περιμένω έξω». Κάνει να τον πιάσει και να τον παρακαλέσει, αλλά εκείνος τη χαστουκίζει και τη ρίχνει κάτω. Ήταν η πρώτη φορά. «Μην με αναγκάσεις να φέρω και την αδερφή σου εδώ». Η Χόουπ ώρα πια κατάλαβε, ποτέ δεν την αγάπησε, ήταν ακριβώς όπως και οι άλλοι. Ο εφιάλτης ξεκινάει και πάλι από την αρχή. Αφού φεύγουν οι άντρες, ο Ακίν την αρπάζει και πηγαίνουν πίσω στον καταυλισμό. Ο Ακίν λέει ότι είναι ο αρραβωνιαστικός της και μοιράζονται την ίδια σκηνή.

 ΑΚΙΝ: ΓΔΥΣΟΥ. ΤΩΡΑ.

 Το επόμενο βράδυ ο Ακίν φέρνει και τα άλλα δυο κορίτσια στο μπαρ. Η Χοουπ ακούει τις φωνές τους αλλά δεν υπάρχει τίποτα που να μπορεί να κάνει...Εδώ δεν μπορεί ούτε τον εαυτό της να σώσει... Η μόνη διαφυγή της είναι το αλκοόλ που της δίνει πια ο Ακίν «όταν είναι καλό κορίτσι». Και όλος ο καταυλισμός πηγαίνει στο μπαρ και μερικοί Έλληνες ανάμεσα τους… 

Μια μέρα, η Μαρία, μια κοινωνική λειτουργός από τον καταυλισμό παρατηρεί πόσο τρομαγμένη και αποκομμένη φαίνεται διαρκώς η Χόουπ και ότι την περισσότερη ώρα κοιμάται και επικοινωνεί μόνο με τις άλλες δυο κοπέλες, ενώ ο Ακίν βρίσκεται μαζί της σε κάθε της κίνηση. Κατά τη διάρκεια μιας τυπικής συνάντησης μαζί της  η Μαρία ρωτάει την Χόουπ πώς νιώθει. Δεν παίρνει καμιά απάντηση. Μόνο ένα βλέμμα παραίτησης και βαθειάς θλίψης... Η Μαρία είναι πια ανήσυχη και αποφασίζει να καλέσει την 1109, την γραμμή πληροφόρησης για την εμπορία ανθρώπων της ΜΚΟ Α21, όπου και αναφέρει όλα τα στοιχεία. 

Η ομάδα της 1109 γράφει μια αστυνομική αναφορά και την στέλνει στα κεντρικά της μονάδας της αστυνομίας κατά της εμπορίας ανθρώπων, που ήδη ερευνούνε την υπόθεση. Τελικά, τα συγκεκριμένα στοιχεία είναι το «χαμένο κομμάτι του παζλ» και πλέον έχουν τις αποδείξεις ώστε να επέμβουν. Έτσι, σε λίγες μέρες πραγματοποιούν επιχείρηση στο μπαρ. Η Χόουπ πλέον βρίσκεται στο αστυνομικό τμήμα. «Πες μας, τι συνέβη; Ήσουν εκεί παρά την θέλησή σου;»

 Και το τέλος το αφήνω σε σένα... Το αφήνω να αναπαραχθεί σα σενάριο στη δική σου σκέψη. Όσο ακόμα ο τρόμος που βίωσε η Χόουπ απηχεί έντονα και στο δικό σου συναισθηματικό κόσμο, όσο ακόμα η προδοσία που έζησε, στην οποία έγινες μόλις νοερά μάρτυρας διαβάζοντας αυτές τι σειρές καταγράφεται ακόμα στην καρδιά σου. Και όσο ακόμα επεξεργάζεσαι ένα δίλημμα που κανείς από τους περισσότερους από εμάς δε χρειάστηκε ή δεν θα χρειαστεί ποτέ να αντιμετωπίσει, θα ήθελα να ακούσεις την ηχώ της κοινωνίας γύρω από τη Χόουπ. Μιας κοινωνίας που δεν ξέρει, δεν καταλαβαίνει, δεν αναγνωρίζει αλλά τόσο ετοιμόλογα και ανώδυνα κρίνει

"Σιγά μην είναι εκεί με το ζόρι..Τις ξέρουμε αυτές...Κι αν θέλει άλλωστε, γιατί δε φεύγει..."  

Με βάσει τη παραπάνω ιστορία στις 6 Οκτωβρίου η ομάδα εθελοντών Αθήνας της Α21 παρουσίασε στην Πλατεία Μοναστηρακίου τη βιωματική δραστηριότητα  "Μέσα από τα μάτια ενός θύματος: Πώς ένας ελεύθερος άνθρωπος καταλήγει να πωλείται σα δούλος." 

Η Γραμμή Πληροφόρησης για την Εμπορία Ανθρώπων - 1109 είναι μια πρωτοβουλία της διεθνούς ΜΚΟ A21 Campaign, η οποία δραστηριοποιείται ενάντια στην εμπορία ανθρώπων.